Blizny atroficzne znane są powszechniej jako blizny zanikowe. Nazwa ta ma ścisły związek z przyczyną ich powstawania. Powstają w wyniku choroby związanej z obecnością wysypki. Zostawia ona na skórze widoczne ślady, ubytki w skórze. Najczęściej spotykanym rodzajem blizn atroficznych są blizny potrądzikowe. Ich pojawianie się na skórze świadczy o niewystarczającej produkcji kolagenu w procesie gojenia, za który to białko odpowiada.
Przeczytaj również: Lwia zmarszczka. Co to jest i jak powstaje?
Spis treści:
Jak powstają blizny atroficzne?
Blizny atroficzne zazwyczaj są nieestetyczną pamiątką po przebytej ospie czy trądziku. Blizny atroficzne powstają w wyniku zaburzonego procesu gojenia się rany, głównie przez niewystarczającą produkcję białek – kolagenu i elastyny. Jednakże, jak to się dzieje, że u niektórych osób pojawią się głębokie, obfite blizny, a w przypadku innych osób – nie pojawią się one wcale? Powstawanie blizn zależne jest przede wszystkim od wielkości obszaru występowania stanu zapalnego oraz uwarunkowań indywidualnych. Czasem organizm jest bardziej podatny na powstawanie blizn, ponieważ ma mniejsze zdolności regeneracyjne.
Co ciekawe, bliznami atroficznymi są także rozstępy. Powstają one na skutek silnego rozciągania skóry i tworzących się ubytków w tkance łącznej włóknistej.
Blizny atroficzne – rodzaje
- Blizny typu „rolling”. To niewielkie zagłębienia o łagodnie zaznaczonych brzegach. Mogą być duże, przeważnie wykazując obecność zrostów włóknistych między dnem blizny, a warstwą powięziową.
- Blizny typu „ice pick”. Przybierają kształt sopla lodu. Są bardzo głębokie, sięgają w głąb skóry właściwej, a niekiedy nawet dochodzą do tkanki podskórnej. Charakteryzują się tym, że są wąskie, ich szerokość wynosi mniej niż 2 mm.
- Blizny typu „ospa wietrzna”. Charakteryzują się ostrymi brzegami i dość dużą głębokością. Jednakże są płytsze od poprzednich. Co ważne, występują raczej pojedynczo, tzn. nie mają tendencji do sąsiadowania ze sobą.
Warto wspomnieć o tym, że wszystkie te typy blizn mogą występować jednocześnie na skórze jednej osoby.
Laseroterapia w leczeniu blizn atroficznych
Terapia laserowa Poznań to jedna z najnowocześniejszych i najbardziej efektywnych metod redukcji blizn dostępna w dziedzinie medycyny estetycznej. Działanie laserów opiera się na powodowaniu lokalnych termicznych uszkodzeń skóry, w celu remodelingu kolagenu. Lasery dzieli się na dwie główne grupy: ablacyjne i nieablacyjne. Te pierwsze powodują uszkodzenie nabłonka. Natomiast lasery nieablacyjne docierają selektywnie do określonej warstwy skóry bez uszkodzenia jej warstwy powierzchownej.
Badanie porównujące efekty leczenia nieablacyjnym oraz ablacyjnym laserem frakcyjnym pokazuje porównywalną skuteczność z zastrzeżeniem, że laser nieablacyjny lepiej wpływa na kolor, a laser ablacyjny na twardość blizny.
Pozostałe metody medycyny estetycznej
1. Peelingi chemiczne polegają na kontrolowanym złuszczaniu warstw naskórka i skóry właściwej. Wyróżniamy:
- Peelingi powierzchniowe (np. kwas glikolowy, kwas salicylowy). Działają na naskórek, poprawiając koloryt skóry i redukując drobne blizny.
- Peelingi średniogłębokie (np. kwas trójchlorooctowy – TCA). Docierają do głębszych warstw naskórka i skóry właściwej, stymulując produkcję kolagenu. Mogą być bardziej skuteczne w przypadku głębszych blizn atroficznych.
- Peelingi głębokie (np. fenolowy). Przeznaczone są do intensywniejszego działania na skórę, ale wiążą się z dłuższym okresem rekonwalescencji i większym ryzykiem działań niepożądanych.
2. Wypełniacze skórne. Ich działanie polega na tymczasowym uzupełnieniu ubytków w skórze spowodowanych bliznami atroficznymi. Wśród najpopularniejszych z nich wyróżniamy kwas hialuronowy Poznań. Działa poprzez wiązanie wody, a przez to pomaga wypełnić zagłębienia i poprawić teksturę skóry. Efekty są natychmiastowe, ale utrzymują się od 6 do 18 miesięcy.
